เคยโกรธใครแบบสุดๆ แบบไม่คิดว่าจะอภัยให้ไหมครับ ผมว่าทุกๆ คนคงเคยจะประสบกับเหตุการณ์นี้ใช่ไหมครับ แล้ว ณ ตอนนั้นที่คุณโกรธมาก โมโหมาก คุณรู้สึกอย่างไรครับ อย่าบอกน่ะครับว่าคุณรู้สึกโล่งอก และสบายใจ
ผมก็เป็นอีกคนหนึ่งครับที่ประสบพบเจอเหตุการณ์แบบไร้ซึ่งการให้อภัยเช่นนี้ ไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากพบเจอ แต่ยิ่งเหมือนยิ่งเกลียดเหมือนยิ่งเจอมากขึ้น ปัญหาก็มีแต่พอกพูน จิตใจก็ย้ำแย่ เพราะต้องคอยหลบคนที่ไม่ชอบ กลับกลายเป็นว่าเราเองต่างหากที่ทำให้ทุกข์เอง คิดไปเอง ที่เป็นเช่นนี้เพราะผมไม่รู้จักการให้อภัยนั่นเอง
การโกรธ กับการไม่ให้อภัยเหมือนกับเรากำลังสร้างกรงจิตใจตนเองขึนมาในสมอง ทำให้เรามีความขุ่นมัว ทางอารมณ์เป็นธาตุอารมณ์ ทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ และเมื่อคุณโกรธจนไม่ให้อภัย คุณจะไม่มีพื้นที่เหลือให้กับความรักอีกต่อไป จนเกิดเป็นความเกลียดชังผู้อื่น บางคนถึงขั้นเกลียด
เมื่อผมคิดได้เช่นนี้ ผมจึงกล่าวคำว่า ” คุณ……และทุกๆ คนบนโลกใบนี้ที่ทำให้ฉันโกรธเคือง เคยทำไม่ดีกับฉัน บัดนี้ฉันขอให้อภัยทั้งหมดผลจากการให้อภัยครั้งนี้ ขอให้จิตใจของฉันแจ่มใส พบแต่ความสุขสุดยอดยิ่งๆ ขึ้นไป “
การกล่าวแบบนี้เป็นการกล่าวที่จะให้อภัยทุกๆ คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต หลังจากกล่าวจบสักประมาณ 3 ครั้งจิตใจของคุณจะอ่อนโยน ไฟแห่งความโกรธการมอดลง คงเหลือแต่เพียงการให้อภัย และเป็นอิสระจากกรงแห่งความโกรธ เท่านี้คุณก็เหลือพื้นที่สำหรับความรักมากขึ้น มีมนุษย์สัมพันธ์ที่ดีขึ้น
” การให้อภัยเป็นของขวัญที่คุณมอบให้กับตนเอง”
และเมื่อคุณให้อภัยแล้วก็จะเกิดความรักขึ้นในจิตใจ
ถามใจตัวคุณเองก่อนแล้วกัน หากคุณโกรธคนใดคนหนึ่งในที่ทำงาน จนเกิดเป็นความเกลียดจนไม่อยากทำงานด้วยได้ คุณสบายใจหรือไม่ ในขณะที่คนที่คุณโกรธนั้น กลับไม่รู้สึกอะไร ยิ้มแย้มแจ่มใส ร่าเริง ผมบอกได้เลยว่าคุณกำลังตกเป็นเหยือทางอารมของบุคคลอื่น คุณแค่เอ่ยคำว่าให้อภัยทุกอย่างก็จบแล้ว ผมเข้าใจว่าแรก ๆอะไรก็ยากไปหมด แต่พอคุณพูดคำว่า ” อภัย ” เมื่อนั้นความคิดคุณจะเปลี่ยนแปลงทันทีเลย
และผมจะบอกให้ทุกๆ คนรู้ครับว่า โอกาสดีๆ โอกาสเด่น มักจะมากับการให้ อภัย ของคุณนั่นแผละ
เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว เรามาให้อภัยทุกๆ คนที่มาทำให้เราขุ่นมัว หรือคนที่ทำให้โกรธ เพื่อปลดเปลื้องกุญแจที่ไขปลดล็อคกรงออกมาเพื่อ ชีวิตที่เราต้องก้าวต่อไปกันมีความสุขกันเถิดครับ